In psycho-diagnostisch onderzoek wordt er via verschillende manieren gezocht naar de oorzaken en mogelijke verklarende factoren van de klachten/problemen. In principe vindt er in elke psychologische begeleiding een vorm van diagnostiek plaats. De therapeut is immers in elk gesprek bezig met de mogelijke onderliggende oorzaken van de problemen.
Bij kinderen en jongeren is het echter vaak zinvol om (bepaalde) problemen van dichtbij te onderzoeken. In Het Fluisterend Oor zijn twee soorten onderzoek mogelijk: het pure testonderzoek en het belevingsonderzoek.
Testonderzoek betreft het onderzoek van de klachten via het afnemen van testen: een intelligentietest, aandachts- en concentratietesten, specifieke vragenlijsten. Deze testen nemen vaak redelijk wat tijd in beslag (1-2u) en vragen ook wat werk om ze te scoren. De prijs hiervoor is dan ook anders dan voor een gewoon gesprek? Ze zijn echter bij kinderen en jongeren vaak erg nuttig en de resultaten van bijvoorbeeld een intelligentietesting zijn vrij stabiel, wat betekent dat ze niet erg veranderen doorheen een mensenleven. Psychologen zijn de enige die in hun opleiding uitgebreid worden opgeleid om deze af te nemen.
In een Belevingsonderzoek wordt gepeild naar de innerlijke beleving (gevoelens, gedachten) van het kind of de jongere. Zo krijgt men ook meer zicht op de persoonlijkheid of het karakter. Dit gebeurt deels via gesprekken maar vooral via tekenopdrachten, spelobservaties en opdrachten waarbij op een onrechtstreekse manier gepeild wordt naar de binnenwereld van het kind. Dit heeft als belangrijk voordeel dat er vaak zaken aan het licht komen die aan de oppervlakte niet altijd duidelijk zijn. Vaak werpt een belevingsonderzoek een nieuw licht op de problemen. Tegelijk vraagt het echter ervaring en opleiding om deze opdrachten correct af te nemen en te interpreteren. In het Fluisterend Oor wordt er bij een gewone therapie met een kind vaak gestart met een (kort) belevingsonderzoek, soms ook bij jongeren. Het is namelijk een voor hen toegankelijke en weinig bedreigende manier van kennismaken, makkelijker dan enkel gesprekken over de “problemen” waar ze niet altijd even graag en vlot over praten. Dit brengt geen extra kosten met zich mee.
In een uitgebreid diagnostisch onderzoek worden vaak ook de ouders betrokken via vragenlijst(en), een uitgebreid gesprek met hen over de aanwezige klachten of over de voorafgaande ontwikkeling van het kind. Het overgaan tot zo’n uitgebreid diagnostisch onderzoek zie ik niet als een standaardprocedure, maar wordt steeds met de cliënt en eventuele verwijzer goed overwogen. De prijs voor diagnostisch onderzoek is afhankelijk van de uitgebreidheid ervan en wordt steeds vooraf duidelijk besproken en overlegd met de ouders.
